‘Bjoetifoel, Bjóétifoel!’, roept de Poolse klusser, terwijl hij door zijn knieën zakt op de stoep. Hij strekt zijn arm uit en wijst naar mijn Saartje. We maken ons dagelijkse wandelingetje door de buurt en lopen hem tegemoet. Saar kijkt verschrikt op en rent naar de overkant, want aandacht van mensen, nee, daar houdt ze helemáál niet van.
Lees verder “Geboren in het verkeerde lichaam”
Ze heeft er jarenlang punten voor geknipt, maar nu is het toch eindelijk zover: Saar heeft haar tent!
(Met dank aan een onbekende fotograaf in Nijmegen)
En ik maar denken: waarom wil die chocolademunt maar niet groeien?
Survival of the fittest. Losjes vertaald, het recht van de sterkste, dat is volgens veel mensen de eerste wet van de jungle. Zo werkt het in de wereld, en in de maatschappij. Darwin toch?
Als dit echt zo zou zijn had Bas het nooit gered toen hij rondzwierf in de straten van Rotterdam-West. Want hij was noch sterk noch fit…
Bas heeft de grensbewaking opgevoerd: Nino alert!
‘Het is heel naar, maar je kunt ze niet allemaal redden’, zei de vrouw achter de balie van het dierenziekenhuis, toen ik huilend met de mand met daarin het levenloze poesje de deur uit liep. Ze vroeg mijn hulp, maar ik kon haar niet redden…
Jagers beweren dat zij het verschil tussen een huiskat en een verwilderde kat kunnen zien. Dat kunnen zij niet, want dat verschil is er helemaal niet.
De Partij voor de Dieren schat dat 8 van de 10 van de zogenaamde ‘verwilderde katten’ die zij doodschieten huiskatten met een baasje zijn.
De jagersvereniging beweerde in een artikel in Metro op 2 oktober 2013 niet op katten te willen schieten. De werkelijkheid is anders. Jagers richten maar al te graag hun vizier op katten. Ze doen dat vele duizenden keren per jaar…
Ode aan de zwerfkat 